Nadat wij afgelopen dinsdag na het gesprek met de Europese Commissie een persbericht naar buiten brachten, schoten onze bewindsvoerders gelijk in de verdediging. Voormalig minister van Landbouw Staghouwer zei in de Boerderij zijn stinkende best te hebben gedaan. Ook Premier Rutte kiest voor de verdediging. In plaats van dat hij vraagt waar wij de mogelijkheden en de ruimte dan zien, zegt hij eigenlijk dat EU-topambtenaren liegen door te stellen dat er nul flexibiliteit in Brussel is. Een oprecht mens schiet niet in de verdediging, maar kiest voor de constructieve weg. Minister Adema doet in feite hetzelfde, maar met iets meer nuance.

Onkunde, geen prioriteit, extensiveringsdoelen, krimp en transitie liggen ten grondslag aan de huidige derogatiebeschikking. Kortom: er was geen plan, effecten waren niet bekend. Adema zal zijn ambtenaren moeten aansporen werk te maken van de derogatie of anderszins oplossing creëren op de korte termijn voor de mestproblematiek. De gevolgen van verkeerde afspraken worden nu afgewenteld op boeren. De enige manier om dit op de korte termijn op te lossen is het nemen van een gedoogbesluit.

Beste Tweede Kamerleden,

Het ligt nu in uw handen of er dit jaar een slagveld wordt aangericht in de boerengezinnen. Nu we weten dat de bewindslieden de boeren in stront laten zitten, is het aan de Tweede Kamerleden om dit ontzettende leed te voorkomen. Gedogen mag in uiterst urgente situaties. En dit is zo’n situatie. U hebt de bestuurlijke plicht om te zorgen dat we niet verzuipen.

Agractie heeft middels een brief aan de minister van Landbouw een gedoogbesluit aangevraagd (zie link) met het verzoek terug te gaan naar de bemestingnorm van 2022, om zo de uiterst knellende druk van de mestmarkt te halen. Met gedogen geeft u gehoor aan het Gemeenschappelijke Landbouwbeleid (GLB) en het Verdrag betreffende werking van de Europese Unie (VWEU), artikel 39, waarin staat dat boeren voldoende inkomen dienen te behouden.