Ik wil u bedanken. Weet u waarom? Omdat ik me nooit méér boerin heb gevoeld dan de afgelopen tijd. Dat ik super trots ben geworden op mijn titel boerin. Ik ben als burgermeisje getrouwd met een boer. En u zult dat wel niet weten, maar boerin word je niet zomaar. Je moet als boerin geaccepteerd worden door je man, door zijn familie en ook nog door jezelf. Ik ben door mijn man en schoonfamilie al wel goedgekeurd. Maar zelf had ik nog weleens het idee; “hoor ik er nou echt bij? Ben ik nou echt boerin? Doe ik het wel goed?”
Maar nu weet ik het heel zeker. Ja ik ben boerin in hart en nieren!
En hoe komt het nou dat ik het ineens zeker weet? Nou dat is allemaal niet zo positief. Want dat is begonnen met het hele gedoe over de stikstof, het halveren van de boerenbedrijven en meer van dat soort geneuzel. Sorry ik kan het niet anders noemen. En jullie als kabinet zijn heel hard bezig om jullie zelf en de hele bevolking te laten geloven dat het nog zo is ook.
En dat maakt me zo kwaad en heeft me zoveel energie gegeven om te vechten voor onze boerderij, ons land, onze dieren, voor mijn man en zijn familie. Dat ons bedrijf kan blijven voortbestaan. Dat ik het zeker weet, ik ben boerin, want anders deed dit me allemaal niet zoveel.
Ik snap een hele boel niet in dit hele verhaal…
Waarom mag elke sector groeien, zijn jullie trots op elke sector, elk bedrijf wat winst maakt, wat zorgt voor export? De producten die de hele wereld graag wil hebben? Ja dat snap ik wel, want export is Winst voor een land, heb ik vroeger al eens met handel geleerd. Zonder export kun je wel inpakken.
Maar dan bij de boeren. Onze producten worden over de hele wereld gewaardeerd, gevraagd. Maar hier in Nederland willen ze het niet zien. Weg ermee, misschien een klein beetje voor eigen gebruik maar zoveel. Dat is niet nodig.
Nou ik kan je vertellen het is het domste wat ik ooit heb gehoord. Wat wil je nou de zogenaamde stikstof uitstoot of wat dan ook naar het buitenland verplaatsen. Als het al zo is, de ander de wereld, maar laten vervuilen en hier lekker onze ogen dicht doen.
En dan allerlei troep importeren. Schiet toch op, het zou wel heel dom zijn. Hier zit kennis, er is wil om het op een schone manier te produceren. Het zijn kwaliteitsproducten. En daar willen we vanaf. Sorry hoor maar het is Dom, Stom en Krom.

En wat de natuur betreft die zo zou lijden onder de stikstof….ik geloof er geen bal van. Ik zou heel graag eens met u wat wandelingen maken door ons land om de mooie natuur te laten zien. Je moet het alleen willen zien!!! Dus bij deze de uitnodiging.